بررسی فورد تاندربرد نسل سوم (لوکسترینهای قدیمی)

در این مقاله قصد داریم بپردازیم به بررسی فورد تاندربرد نسل سوم، اگر به دنبال اطلاعات بیشتر درباره این خودروها هستید، با تیم تخصصی نیکبخت خودرو تا پایان این مقاله همراه باشید. لازم به ذکر است که بگوییم مجموعه ی نیکبخت خودرو در تلاش است در زمینه ی خرید و فروش خودرو، به بهترین شکل و سریع ترین حالت ممکن و در کمترین زمان به شما عزیزان خدمات ارائه کند، یکی از افتخارات این مجموعه فروش فوری خودرو شما عزیزان در کمترین زمان ممکن است، شما می توانید برای دریافت قیمت خودروی کارکرده خود با کارشناسان فروش ما تماس حاصل نمایید و اگر قصد فروش فوری خودروی خود را در کسری از زمان دارید به بخش خرید و فروش در سایت ما مراجعه کنید. نیکبخت خودرو سایتی قابل اعتماد برای خرید و یا فروش خودرو می باشد، شما عزیزان فروشنده با اطمینان کامل و خاطری آسوده با ما تجربه ی جدیدی از فروش فوری خودرو خواهید داشت.
آمریکاییها در دهههای ۱۹۵۰ تا میانههای ۱۹۷۰ دوران اوج خودروسازی خود را تجربه کردند. هرچند در دهههای ۱۹۸۰ به بعد شاهکارهای خودرویی زیادی داشتند، اما برترین محصولات خودرویی تاریخ آمریکایی، بیشتر مربوط به این بازه ۲۵ ساله بوده. در این میان مدل Thunderbird یکی از محصولات پرتیراژ آمریکایی است که بدون وقفه از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۷ و در ۱۰ نسل فروخته شد و آخرینبار بهعنوان نسل یازدهم بین سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵ به بازار بازگشت. هنگامیکه آخرین نسل این خودرو به بازار رسید، تلاش فورد برای تطبیق آن با اوضاعواحوال روز به نتیجهی دلخواه نرسید و این خودرو محبوبیت چندانی بهدست نیاورد؛ درنتیجه فورد بعد از معرفی آخرین نسل تاندربرد، آن را برای همیشه از خطتولید خود کنار گذاشت. در مجموع تعداد فراتر از ۲۱۴ هزار دستگاه تاندربرد نسل سوم به تولید رسید که تولید بیشتر از ۶۳ هزار دستگاه، مربوط به مدل ۱۹۶۳، با کمترین تیراژ تولید در مقایسه با دو سال پیش از آن بود. در ادامه مقاله از نیکبخت خودرو به بررسی طراحی و سیستم فنی این رودستر لوکس دهه ۶۰ میپردازیم.
طراحی جذاب تاندربرد نسل سوم
طراحی نسل های ابتدایی فورد تاندربرد از مدل سری اسکای لاینر فورد الهام گرفته بود به همین دلیل شباهت بسیار زیادی بین تاندر برد و اسکایلاینر وجود داره. نسل سوم بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ به تولید رسید. نسل سوم شاهد تغییرات ظاهری بسیار زیادی بود که سبک طراحی گلولهای را در نمای جانبی آن به ارمغان آورد. در دوران تولید تاندربرد نسل سوم، تقریبا هیچ خودرو دیگری به تاندربرد شباهت نداشت.
نمای کلی تاندربرد نسل سوم پر از خطوط نرم و آیروداینامیک است. نمای جلو از چهار چراغ گرد فرور رفته در جلوپنجره بزرگ و یکپارچه مشبک کرومی در ترکیب با سپر بزرگ فولادی کروم کاری تشکیل شده. کاپوت نیز دارای یک برجستگی شکافدار است که بعدها در بیشتر محصولات فورد، به ویژه در سری موستانگ تکرار شد. خط شانه تاندربرد درست از دو سر گلگیرها آغاز شده و در راستای افق با تریم تزئیناتی کرومی تا انتهای خودرو و به سبک فین تیل (Fintail/دمدار) ادامه یافته است که بدون تردید مهمترین المان طراحی در ساختار کلی خودرو به حساب میآید.
نمای جانبی دو خط دیگر را نیز دربر میگیرد که هر دو کاملا موازی با خط شانه، از گلگیر جلو تا میانه درها و از گلگیر جلو تا انتهای خودرو امتداد یافتهاند. این دو خط در کنار تضاد رنگی سقف، قالپاقهای کرومی و تایرهای دور سفید، جلوهای کاملاً کلاسیک به همراه دارند و بر پیچیدگی ظاهری نمای جانبی خودرو میافزایند.
در نهایت یک خودرو نوین با طول ۵۲۰۷ میلیمتر و عرض ۱۹۲۸ میلیمتر، سوار بر فاصله محورهای ۲۸۷۵ میلیمتری با ظاهری کاملاً متمایز و استایلی که در طیف پایین خودروهای سایز متوسط قرار میگرفت.
قسمت انتهایی نسل سوم از نمای جلو و جانبی ساده تر است. تنها المان مشخص نمای پشتی استفاده از چراغ های بزرگ دایره ای هست (مشهور به سبک طراحی چراغ توربینی) مشابه طراحی ای که برای اسکای لاینر و گلکسی فورد شده. این سبک طراحی در آن زمان بسیار رایج بود و تعدادی از محصولات کرایسلر و جنرال موتورز نیز در همان دوران از این سبک الهام گرفته بودند. دلیل شهرت این سبک طراحی چراغ به چراغهای توربینی به دلیل شباهت آنها به اگزوز خروجی موشکهای فضایی بود، که اهمیت آنها به صنعت خودرو آن زمان نیز راه پیدا کرد.
طراحی داخل کابین تاندربرد
استفاده از دورنگ برای طراحی خودروها چه در نمای خارجی و چه کابین خودرو بسیار پرطرفدار بود و در آن زمان مورد استفاده قرار میگرفت. با محبوبیت زیاد این مدل طراحی، به مرور خودروسازان اروپایی همچون مرسدس بنز هم این طراحی را در خودروهای خود لحاظ کردند.
داشبورد به صورت قرینه به دو بخش تقسیم شده. به سبک طراحی فورد موستانگ. فرم مشابه داشبورد قرینه ای دیگری هم در محصولات جنرال موتورز در مدا شورولت کوروت نسل دوم دیده میشد که طراحی داخل کابین بسیار مشابه با تاندربرد داشت.
مهم ترین المانی که باعث ایجاد تنوع در فضای داخلی تاندر برد شده استفاده از تریم تزئینی آلومینیومی و کرومی هست که تمایز زیبایی ایجاد کرده داشبرد در سمت شاگرد نوشته Thunderbird کرومی با فونت منحصربهفرد را در بر میگیرد در حالی که پیچیدگی این قسمت در مقابل راننده به مراتب بیشتر است. فرمان سه شاخه استخوانی مجهز به شیفتر تعویض دنده قرار گرفته بر گلویی ستون فرمان (ملقب به شیفتر فرمانی)، با سه نشانگر دایرهای دارای اعداد بسیار بزرگ و خوانا به رنگ سفید دنبال شده و تمامی ادوات کنترلی در اطراف آن و در دسترس مطلق راننده چیده شدهاند.
نشان پرنده تاندربرد (بر اساس باورهای برخی قبیلههای سرخ پوستی آمریکای شمالی، تاندربرد یا پرنده صاعقه، پرندهای افسانهایست که با خود صاعقه به همراه میآورد.) در میان دو برجستگی داشبرد نقش بسته و به سمت پایین با سیستم رادیو پخش، در اتصال کامل به کنسول میانی با کلیدهای کنترلی شیشههای برقی جلو و عقب، دنبال میشود. سبک طراحی نمای داخلی به کمک اتصال و پیوستگی میان کنسول میانی، داشبرد و رودریها به شکلی خیره کننده فضایی سرنشین محور به نمایش میگذارد که در کمتر خودرو آمریکایی در آن دوران دیده میشد. انسجام این فضا با استفاده از تریم رنگی زرشگی در جای جای نمای داخلی، از پوشش صندلیها گرفته تا رنگ داشبرد، به زیباترین شکل ممکن شکسته شده اما پیوستگی بین قطعات به هیچ عنوان بهم نخورده است.
امکانات جدید فورد تاندربرد نسل ۳
ویژگیهای رفاهی چون سیستم تهویه مطبوع، سیستم رادیو پخش AM، شیشه بالابرهای برقی، صندلی برقی، سیستم کمکی هیدرولیک فرمان، ترمز بوستردار، صندلیهای مجزا (Bucket Seat) و تایرهای دور سفید که از محبوبترین آپشنهای دوران هستند، به صورت استاندارد بر تاندربرد عرضه شده در حالی که بسیاری از رقبا این ویژگیها را تنها با پرداخت رقم مضاعف در اختیار مشتریان قرار میدادند. افزوده شدن قفل وکیومی درها، سیستم رادیو پخش AM/FM، آینه جانبی سمت راننده با کنترل زاویه از داخل اتاق به ویژگیهای استاندارد مدل ۱۹۶۳ بدل شدند اما همچنان برخی از ویژگیهای رفاهی و لوکس، به صورت انحصاری و در یک مدل خاص، از سوی مشتری قابل انتخاب بود. این نسخه خاص با پسوند موناکو، تنها در تیراژ محدود ۲۰۰۰ دستگاه به تولید رسید که با پلاک دستکوب شماره خودرو و نام مالک همراه شد.
بررسی فنی تاندربرد نسل سوم
سری سوم با پیشرانه ۳۹۰ مجهز به سه کاربراتور مجزا ملقب به Tri-Power عرضه شد، که قابلیت تولید قدرت ۳۰۰ اسببخار در دور ۴۶۰۰ و گشتاور ۵۸۰ نیوتونمتر در دور بسیار پایین ۲۸۰۰ را داشت و به یک گیربکس سه سرعت اتوماتیک با قابلیت انتقال نیرو به محور عقب به فروش رسید. صفر تا صد این خودرو بین ۷ تا ۸ ثانیه زمان میبرد و حتی به سادگی از مرز ۲۰۰ کیلومتر رد شود که خب برای یک خودرو در سال ۱۹۶۳ آپشن بسیار خوبی محسوب میشد.
این خودرو در ۱۱ نسل تولیدی خود در حجمی برابر با ۴.۴ میلیون دستگاه به فروش رسید و یکی از محصولات موفق فورد به حساب میآید اما به علت کمیاب بودن در بازار ایران و خاص بودن سبک طراحی آن، آن را به یک گزینه کلکسیونی و ارزشمند تبدیل میکند.